Dag 11

Zondag 28 januari 2007 bij de boerenfamilie.

We zijn beroofd!! Althans wij niet persoonlijk, enkelen van de groep. Verrekijkers en Linda’s camera. Wat een domper. De lokale bevolking is teneer geslagen. Ze doen echt alles om de daders te pakken. Aan het begin van de wandeling ontstaat grote consternatie. De daders zijn gepakt, twee tieners. Ze krijgen een flink pak slaag. Ongelooflijk, ze blijven maar beuken. We kunnen het bijna niet aanzien. MAAR!! De spullen zijn terug, Linda blij, ze hebben echter wel de foto’s gedeletet. Echt jammer.

Wij vonden dat ze wel goed aangepakt werden, maar Suzie onze kokkin vond dat het wel wat harder had gemogen, de tieners waren te gast in het dorp, ze worden nu het dorp uitgegooid en zijn persona non grata geworden.

De wandeling is fantastisch. We krijgen overal uitleg over vruchten en planten. We maken mooie foto’s van de lokale bevolking. Ook gaan we naar het suikerrietveld. Daar brouwen ze alcohol. Het stinkt verschrikkelijk. We mogen ook een stuk suikerriet proeven. Erg zoet en vezelrijk. Op naar de steenbakker, met een mal maken ze van klei bakstenen. We mogen ook tegen betaling naar de witchdoctor. Een jongen van 18 maar hij is door de spirits aangewezen. Dan naar de kledingmaker. Ze maken van de bast van bomen ruwe lappen, die ze voor traditionele kleding en dekens gebruiken. We krijgen ook weer Jacketfruit net als aan het begin van de wandeling. We gaan weer verder, het begint te regenen. We lopen snel door. Het wordt benauwd. De gids laat ons een mooie bloem zien. Ton neemt hem mee voor Suzie. Geen goed idee, ze schrikt zich dood, er kan wel een beest inzitten. Later vindt ze het toch wel leuk en hangt hem in de truck. Trouwens de hele weg worden we toegezwaaid door enthousiaste kinderen. Als we terug komen is eten klaar. Exact hetzelfde als gisteren. Na het eten praten en rusten we wat. De fietsers komen eraan, wat een grappig gezicht. De fietsen zijn allemaal opgepimpt, om je naar te lachen. Carla ziet het echt niet zitten. Het zijn herenfietsen met handremmen. Ze valt meteen al om. En besluit om samen met Ingrid achterop te gaan. Wat een bijzondere colonne. Henk heeft de mooiste fiets. Met stickers en veel franje. Het is best zwaar fietsen over de hobbelige weg. Henk krijgt een liftster mee. Ze moet naar de markt. De kinderen zijn weer super enthousiast. Ze schreeuwen en gillen. “Jambo, jambo, mzungu, kala, kala” Ze springen en dansen van opwinding. We gaan een project bekijken. Het is erg interessant. Ze doen het langzaam aan. En hopen over 10  jaar goed te draaien. Het gaat over het doorgeven van een kalf aan arme mensen, die op hun beurt als de koe heeft gekalfd het eerste kalf door geven aan de volgende boer enz. We gaan naar de brouwerij. Je mag proeven het gebeurt door te zuigen uit superlange rietjes met een filter eraan. Het smaakt zuur. We gaan weer verder. Een naaister maakt scrubhandschoenen van een bepaalde plant. We kopen er een. Weer verder met de fiets door het dorpje naar de lokale bar voor bier en limonade. Het geeft veel bekijks. Hordes kinderen dansen en zingen. Er komst zelfs een jonge vrouw ons een hand geven. Echt heel schattig allemaal. Weer verder, dit keer terug. Onderweg krijgt Ton panne. Maak me een beetje zorgen, want mijn fietsridder rijdt hem met een noodgang voorbij. Ton krijgt echter een nieuwe fiets. Probleem opgelost. Ik geef mijn fietsridder mijn Nomad hoedje. Hij is er super blij mee. En toont hem aan iedereen. De fietsers zijn moe en bezweet. Sommigen gaan “douchen” (grote container met water die je met een kan over je hoofd heen gooit). Nog praten en afrekenen. We wachten op het eten. Misschien weer hetzelfde? Morgen een lange reisdag en vroeg vertrek 06:00 uur. Dat wordt afzien.

Het eten is iets anders dan de voorgaande gerechten we hebben nu Matoke, gekookte zoete aardappelen en verder wat we al eerder gehad hebben. Na het eten praten we nog even verder met de gidsen, die ook aangeschoven zijn. En er wordt gezongen. Helaas iedereen is moe en we gaan allemaal vroeg naar bed.