Dag 3

Woensdag 21 september 2005 Lilongwe.

Vroeg wakker, maar redelijk uitgerust. Tassen verder in en verpakt. Gewassen en hup naar het ontbijt. Een buffet met van alles en nog wat. Ton ging voor de toast met eieren, alleen een beetje vergist  in die lekker lijkende rode groente die werd meegebakken (pepers) voor de rest heerlijke vruchten en cornflakes voor Carla zelfs een gekookt eitje. Ine onze reisbegeleidster valt zeker niet tegen. Ze houdt overal rekening mee. Nu adviseerde ze een lampje mee te nemen in de handbagage in verband met een eventueel late aankomst.

Om 09:15 uur staat iedereen klaar bij de truck, en deze wordt ingeladen waarna we vertrekken naar het vliegveld om Jos op te halen die alsnog gekomen is.

Van het vliegveld naar de grens met Zambia. De grens formaliteiten gaan behoorlijk soepel met ca 45 minuten zijn we erdoor. En het blijkt dat we op uitnodiging in Zambia verblijven waardoor we ook geen visum hoeven te kopen. Dit scheelt ons US$ 20,00 de man.

Net buiten Chipatta (Zambia) gaan we lunchen op een camping waar we op de terugweg ook zullen overnachten.

Verder over een lange hobbelweg naar South Luanga, we kamperen deze keer op de camping van Wildlife. We komen daar om 17:00 uur aan en gaan de tenten opzetten. De camping ligt aan de rivier oever, heel mooi en in de verte zijn nijlpaarden te zien.

We drinken wat aan de bar en gaan daarna wat eten.

We beginnen met soep, tijdens het eten krijgen we een briefing hoe het morgen verder moet. We gaan de hele dag op pad.

Bij de grens van Malawi – Zambia moest Carla naar de wc. Na lang zoeken mocht ze al in Zambia naar de wc (gat in de grond) en moest weer terug om in te checken. De beambte was zeer verguld toen hij het visum van vorig jaar zag. Kon gelijk door. De campsite is trouwens mooier, echt dicht bij de rivier en we horen ook de nijlpaarden knorren. Dat wordt nog spannend vannacht. Kijken uit naar de leuke dag van morgen. Vandaag eten we pasta. Lekker!

Na of tijdens het eten wilde enkelen aan het bier. Dus snel gepakt. Erik had pech, een fles van het lokale bier genaamd Kuche Kuche (koetsie, koetsie) klapte in zijn hand uiteen. Met als gevolg bloedende wonden. Gelukkig viel het achteraf flink mee, met wat pleisters was de klus geklaard. Aangezien het morgen vroeg op is gingen velen snel naar bed. Wij bleven nog even zitten.