Dag 18

Donderdag 6 oktober 2005 Udzungwa mountains, Genesis hotel.

Vroeg 06:00 uur opgestaan, 07:00 uur ontbijt voor Ton, Carla gaat mee voor de gezelligheid en om uit te zwaaien. Tijdens het ontbijt vraagt Marianne of we ook die reuze vlinder hebben gezien op het pad. Iedereen er met de film en foto apparatuur op af. Hij is werkelijk gigantisch wel 15 cm spanwijdte en groen met bruin, oranje en blauw van kleur, later is hij gevlogen. De karavaan vertrekt om ongeveer 07:30 uur uitgezwaaid door Carla en Brechje. Carla gaat douchen en om 09:00 uur ontbijten, eieren met worstjes. We relaxen nog wat en om ± 10:30 uur komen de eerste twee terug van de korte wandeling, met enthousiaste verhalen, ze hadden 4 apen en grote leguanen gezien. We drinken nog wat en Ans, Jos, Wim en Ad besluiten naar het dorpje te wandelen. Brechje, Corien, Eric en Carla volgen wat later. Het is een typisch Afrikaans dorpje. We praten wat met de lokale bevolking en de arbeiders van de rijstfabriek met behulp van het boekje  (Swahili – Nederlands) van Brechje. Er wordt wat afgelachen om de uitspraken. Als we terug komen, komen de lange afstand wandelaars terug. Het was erg zwaar geweest ze moesten veel klimmen maar weden beloond met prachtige uitzichten. Hier volgt Ton’s verhaal.

Met de truck vertrokken van het hotel naar de Udzungwa bergen waar het hotel aan de voet staat. Bij de ingang van het park de 3 gidsen opgepikt.  Ze zien er keurig uit netjes gekleed, broek keurig in de vouw glimmend gepoetste schoenen. We beginnen aan de wandeling nadat Skenky ons een stukje verder bij een pad afgezet heeft. De wandeling begint in een zeer traag tempo bergop. Het wordt al rap steiler, en er zijn trapjes gemaakt. Op een bepaald moment wil een deel van de groep sneller en splitst zich af van ons. Dat is geen probleem want we hebben 2 gidsen bij ons. Langzaam ploeteren we verder. Na ongeveer één uur ziet Ton het niet meer zitten en wil terug. Ine en Ronald overreden hem om verder te gaan Ronald neemt  zijn tas over tegen de zin van Ton maar het werkt wel. We lopen verder en komen nadat we onderweg diverse mooie uitzichtpunten gepasseerd zijn we aan bij een waterval, nr 1. Hier hebben we een prachtig overzicht over het lager gelegen land met enorme rietsuiker velden. Na wat gerust te hebben en foto’s genomen te hebben. Gaan we verder naar de volgende waterval. Dit is maar een klein stukje maar deze is veel mooier. Hanneke en Siska klimmen naar de zijkant van de waterval waar nog een paar mooie foto’s genomen kunnen worden van hen zodat je de grote kunt zien. We gaan nog verder omhoog naar waterval 3, waar we weer een geweldig uitzicht hebben. Na een korte rustpauze gaan we terug naar beneden via de reeds gepasseerde watervallen. Bij de 1^ste waterval nemen we een andere route naar beneden.

Dit is een steile weg maar zonder trapjes. De groep blijft nu bijeen en daalt af in rap tempo. Vlak voor het einde van de route zien we nog een paar Franje-aapjes, zwart witte. En dan zijn we terug bij de truck. Ton is het gesprek van het moment omdat hij zo hard transpireerde dat de druppels van zijn pet vielen.

Dag Ton, ‘t was gezellig de wandeling, maar als je zo zweet heb ik liever dat je achter me loopt. Ik gleed elke keer uit. Trouwens nooit een zwetend petje gezien. Dikke kus, Siska & Hanneke.

‘s Middags gaan we weer rijden naar Morgorro, we rijden over een lange asfalt weg langs/door een natuurpark en we zien op hoge snelheid zebra’s, impala’s, giraffen en bavianen aan ons voorbijtrekken.

Het landschap wordt steeds mooier en we besluiten een fotostop te maken. Hoge bergketens met de zon erop. Na zo’n 3 uur rijden kwamen we op de camping van Morogorro aan. Het is eenvoudig met hurk toiletten geen douche.

De camping is gelegen op het terrein van Kola Hill Hotel. Ine heeft een kamer genomen zodat iedereen daar kan douchen als hij dat wenst. ‘s Avonds nog wat gedronken aan de bar nadat we onze maaltijd genuttigd hebben, en redelijk op tijd onder de wol..