Dag 18

Zondag 4 februari 2007 Bwindi.

HOERA TON 50

Of de duivel er mee speelde. We zijn niet uit bed te krijgen. 07:50 uur wakken en we moeten 08:00 uur ontbijten. Ton ging naar buiten maar had eerst niets door. Ha, ha, toen keek hij naar links en zag de pop. Snel naar het ontbijt waar hij met groot gejuich werd ontvangen. Zang en felicitatie. Suzie had zijn favoriete ontbijt gemaakt: wentelteefjes.

Van Carla een petje gekregen en van de groep een gorilla beeldje. Na door iedereen gefeliciteerd te zijn gaan ontbijten. Na het ontbijt nog wat nagepraat over de gorilla’s en we gaan de wandeling naar de waterval maken. Onder begeleiding van een gids en 2 rangers (bewapent) vertrekken we naar de watervallen. Het is heel mooi in het bos maar het pad wordt in de buurt van de watervallen steeds moeilijker begaanbaar. Het is wel de moeite waard als we bij de bovenste waterval aankomen, gaan er een paar zwemmen in het erg koude water. Mark is de eerste gevolgd door Henk en Manon en Carla. Carla is volgens mij een van de dapperste in het koude water. Jan probeert het wel maar geeft snel op. De terugweg heeft Carla in het begin wat moeite met afdalen maar het gaat allemaal toch goed. Onderweg komen nog een paar keer aapjes tegen en veel heel veel vlinders. Na zo’n 3 uur lopen zij we terug en worden we onthaald op een heerlijke lunch met struisvogelei en een avocadohapje. Na de lunch rust tot 16:00 uur, dan heeft Bas een mededeling. Om 16:00 uur als iedereen verzameld is, wordt Ton naar binnen geroepen. De anderen kunnen uiteraard volgen. Tot Ton’s verrassing staat er een taart met kaarsjes (door Carla en Bas georganiseerd). De taart wordt aangesneden en daarna wordt Ton nog toegezongen in het Swahili, met een lied door Mark, Lelei en Suzie geschreven. Ook krijgt ton nog een cadeautje van de groep een beeldje van een silverback en een flightback van Sawadee. Na het eten van het gebak met koffie/thee en de briefing van Bas is het alweer bijna tijd om te gaan eten. Eten doen we in een lokaal restaurant, met de hele groep. Ton betaalt de drankjes. Na het eten zitten we op de camping nog even bij het vuur waar Lelei diverse verhaal met wilde dieren tijdens zijn vorige trips vertelt. Later als Lelei al is gaan slapen komt Emma de nachtwaker nog even bij ons zitten. Hij vertelt van de Pop die voor Ton gemaakt is dat hij ’s tijdens het ophalen van de lampen een man zag roken zittend op het balkon. Hij heeft toen maar gewacht, later toen hij terugkwam zat die man daar nog steeds en hij bleef daar maar zitten. Hij moest van zijn baas maar gaan kijken wat er aan de hand was. Dus kijken naar die man met zijn dikke buik en witte sokken. Als hij er een lamp op scheen waren zijn ogen net echt. Hij was wel ontdaan toen hij ontdekte dat het een pop was maar vond het achteraf wel grappig.

Hij durfde ook de lamp eerst niet op te halen bang voor wat hij zou aantreffen. Lekker geslapen met een gordijn open. We zagen honderden vuurvliegjes.