Dag 27

Zaterdag 15 oktober 2005 Mafia eiland.

We zijn nog steeds vroeg wakker, maar vandaag is dat niet zo erg. Na het ontbijt om 08:00 uur gaan we met de boot (een dhow) naar Chobe, een eilandje tegenover onze lodges. Het is een kleine 15 minuten varen, daar aangekomen zien we de resten van diverse gebouwen uit de Arabische en Duitse tijd. Het eiland is een doorvoerhaven geweest richting Zanzibar, met kleine scheepjes kwam de vracht van het vaste land en grote ging het richting Zanzibar. Hierna zijn we door het dorpje gewandeld. Het is eigenlijk een verzameling boerderijtjes. Ook uitleg gekregen hoe de huisjes gebouwd worden. Eerst wordt er een skelet van takken en palen gebouwd. Dit wordt dan dicht gesmeerd met klei en stenen. Daarna wordt het gepleisterd met cement gemaakt van koraal rots door deze te verbranden krijg je een soort cement.

Midden in het dorp bevindt zich een kolonie fruitbats, deze hangen gewoon in de bomen en worden als het donker is actief. In het dorp is ook nog een scheepswerf. Hier worden nog geheel handmatig de dhows gebouwd, gerepareerd of onderhouden.

Uiteindelijk komen we bij een marktje, dit stelt niets voor 1 verkoper maar deze doet toch nog zaken. We gaan al zeilend terug naar Mafia.

Daar nemen we pizza als lunch, waarna we gaan snorkelen met Carolien & Roland, die een boot geregeld hebben. Brechje, Marianne en Ine gaan ook mee.

We snorkelen enige tijd op 2 verschillende locaties en zeilen dan weer terug. Het is dan al 17:00 uur, dus ons opknappen voor het diner en daarna weer slapen.

Het dorpje aan de overkant is erg exotisch, er zijn mooie ruines overwoekerd door hoge bomen. Nu ben je pas echt ver van huis realiseer je, je. Het is een hete dag en de zweetklieren werken hard. Het is eigenlijk geen echt dorpje maar verspreid staande kleine boerderijtjes. Ook zien we 3 albino’s, erg in zo’n heet klimaat! De scheepsmakerij en de fruitvleermuizen zijn het hoogte punt.

’s Middags een dhowtje gehuurd en gesnorkeld ze moesten erg lachen, hoe ik (Carla) aan boord kwam. Roland vooral hij zei ik heb nog nooit zo’n boarding gezien, ze zwom gewoon aan boord.

‘s Avonds kreeg Ine haar fooi, ze was erg geroerd en noemde ons een van de leukste ploegen (zeggen ze dat niet tegen iedereen?). Ze huilde tranen met tuiten. Ze zei voor één keer moet ik Skenky gelijk geven jullie zijn de leukste. Het eten verliep als gewoonlijk en we gaan weer redelijk vroeg naar bed. Morgen nog een laatste keer snorkelen en dat zit het er weer op.